بررسی تمایل به ترک خدمت و ارتباط آن با سلامت محیط کار در پرستاران شاغل در مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره)

نویسندگان: دکتر رضا نگارنده، دکتر لیلا جانانی، سارا حسینی، الهام قاسمی

چکیده:

زمینه و هدف: کمبود نیروی پرستاری یک چالش بین المللی در حرفه پرستاری می باشد و در عین حال، تعداد قابل توجهی از پرستاران شاغل در بالین نیز تمایل به ترک حرفه خود دارند. عوامل مربوط به محیط شغلی می تواند بر قصد پرستاران برای ترک خدمت یا تغییر حرفه کاری موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تمایل به ترک خدمت و ارتباط آن با سلامت محیط کار در پرستاران شاغل در مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) انجام شد.

مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه توصيفی تحليلی از نوع مقطعی بر روی 295 پرستار شاغل در مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) انجام شد. پرستاران واجد شرایط مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده با روش تخصيص انتخاب شده و فرم مشخصات فردی، پرسشنامه محیط کار سالم و مقیاس پیش بینی طرح خدمت را تکمیل نمودند. داده ها با آمار توصیفی و آزمونهای آماری آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS v.20 تحلیل گردید.

یافته ها: میانگین نمره  پیش بینی ترک خدمت پرستاران بطور متوسط (4/38)36/21  بدست آمد. نمره پیش بینی ترک خدمت در مردان به طور معناداری بیشتر از زنان بود (0.023P=). در بررسی سلامت محیط کار، بعد رهبری قابل اعتماد بیشترین میانگین (3±9.60) و بعد برقراری ارتباط ماهرانه کمترین میانگین (2.74±8.97) را کسب کردند. بین بعد شناخت هدفمند محیط کار سالم و نمره تمایل به ترک خدمت همبستگی معنادار اما بسیار ضعیفی وجود داشت (0.024p=، 0.135- r=) و این همبستگی با درنظر گرفتن اثر مستقل این بعد در مدل رگرسیونی همچنان بسیار ضعیف بود (0.005p=، 0.168- B=).

نتیجه گیری:  نیروی انسانی مهمترین عامل موفقیت هر سیستم و دارایی هر سازمان محسوب می شود. لذا جهت حفظ نیروی انسانی حاضر در سیستم مراقبت و درمان و پیشگیری از ترک خدمت پرستاران لازم است با شناسایی و مداخله بر عوامل موثر بر آن اقدام نمود. همچنین پیشنهاد می شود، مطالعات بعدی در جهت ارائه راهکار های ارتقای سطح ارتباط ماهرانه تیم مراقبت و درمان انجام شود.

کلمات کلیدی: ترک خدمت - سلامت محیط کار – پرستاران