بررسی ارزیابی روایی مقیاس کیفیت زندگی جنسی زنان در دوره پست پارتوم

اعظم رحمانی*، آرزو فلاحی، سوزان مارگریت گریل کا، زهرا امراله مجد آبادی

مقدمه: به علت شیوع اختلالات جنسی در زنان ایرانی در دوران پس از زایمان و عواقب منفی آن و همچنین از آنجایی که هیچ مطالعه ای به بررسی مشخصات روانسنجی مقیاس کیفیت زندگی جنسی در دوران بعد از زایمان نپرداخته است، این مطالعه جهت ارزیابی خصوصیات روانسنجی مقیاس کیفیت زندگی جنسی در دوره بعد از زایمان طراحی شد.

روش کار: در این مطالعه روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی)، روایی همگرا و روایی واگرا و نیز پایایی و ثبات درونی مقیاس کیفیت زندگی جنسی زنان در دوره بعد از زایمان ارزیابی شده است. جامعه مورد مطالعه مادران نخست زا بالای 18 سال، متاهل، ملیت ایرانی، حاملگی سالم و زایمان طبیعی یا سزارین کم خطر (بدون عارضه) در چهار ماه گذشته بود. 400 نفر برای تحلیل عاملی اکتشافی درنظر گرفته شد و جهت تحلیل عاملی تائیدی، از بین نمونه های اولیه به روش تصادفی انتخاب گردید. نمونه گیری به روش دردسترس انجام شد.

نتایج: نتایج این مطالعه گویای این بود که این مقیاس از روایی سازه، همگرا و واگرای مطلوب برخوردار بوده و از نظر همسانی درونی و پایایی دارای وضعیت مطلوب می باشد. پنج فاکتور (اثر طوفان زایمان بر زندگی زناشویی، روابط جنسی مبتنی بر روابط بین فردی، اصول و باورهای فردی، زلزله جنسی بعد از زایمان و حمایت همسری) در مقیاس کیفیت زندگی جنسی در دوران بعد از زایمان به دست آمد.

نتیجه گیری: مقیاس روا و پایا شده در این پژوهش می تواند پایه ای را برای ارزیابی کیفیت زندگی جنسی زنان در بسترهای مختلف (مراکز مشاوره، سلامتکده ها، مراکز بهداشتی و ...) فراهم کند. بر اساس ارزیابی ها و نیازسننجی های صورت گرفته به وسیله این مقیاس، مداخلات موثر می تواند جهت بهبود کیفیت زندگی جنسی زنان صورت گیرد.