بررسی ارتباط پیامدهای حاملگی در زنان تحت "تکنیک کمک باروری" با و بدون "غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی"

سیده فاطمه واثق رحیم پرور^*، اعظم رحمانی، زهره خضری پور

مقدمه: افزایش سن  با افزایش قابل توجه آنوپلوییدی و سقط خودبه خود همراه است و این امر موجب ابداع و استفاده از روش غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGS) شده است. امروزه از PGS برای غربالگری آنوپلوییدی جنین های حاصل از والدین بدون بیماری ژنتیکی شناخته شده هم استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پیامدهای مادری و نوزادی در زنان تحت تکنیک کمک باروری (ART)با PGS است.

روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی و از نوع مقطعی بود. نمونه های پژوهش شامل زنانی بودند که در سالهای 1399-1394 در بیمارستان منتخب شهر تهران، تحت ART قرار داشتند. این زنان در دو گروه با PGS  و بدونPGS  قرار گرفتند. هر دو گروه حداقل یکی از اندیکاسیون های انجام PGS  از قبیل سابقه سقط راجعه، سابقه شکست استفاده از تکنیک کمک باروری، سابقه ناباروری با علت مردانه و اختلال کروموزمی را داشتند. اطلاعات بیمار از طریق سیستم ثبت اطلاعات پزشکی و تماس تلفنی در چک لیست جمع آوری شد. پیامدهای مادری شامل (سقط، تولد زنده و مرده زایی, زایمان زودرس، فشارخون بارداری، دیابت بارداری، دکولمان جفت) و پیامدهای نوزادی شامل (سن زمان تولد، وزن هنگام تولد و ناهنجاری مادرزادی بدو تولد) در گروه با و بدون PGS مورد مقایسه قرار گرفتند. همچنین درگروه همراه با PGS، بر اساس نوع اندیکاسیون های انجام PGS و همچنین براساس نوع پروتکل تکنیک کمک باروری(استفاده از آگونیست یا آنتاگونیست) این پیامدها مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها: 2203 زن در سالهای 1399-1394 در بیمارستان منتخب شهر تهران تحت ART قرار گرفتند. تعداد 2123  زن بدون PGS و 80 زن با PGS بودند و در گروه با PGS، 25 نفر(25/31 %) و در گروه بدون PGS، 375 (66/17 %) نفر بارداری داشتند. پیامدهای مادری (001/(P=، ابتلا به هایپرتانسیون(004/0P=)، زایمان زودرس(003/0 P=) و وزن هنگام تولد (035/0P=) در دو گروه با و بدون PGS تفاوت آماری معنادار داشتند. ابتلا به دیابت (639/0P=)، دکولمان (203/0p=) و میزان آنومالی جنینی (637/0P=) دردو گروه تفاوت معنادار نداشتند. همچنین در گروه با PGS، پیامدهای مادری و نوزادی بر اساس نوع اندیکاسیون انجام PGS و نوع پروتکل انجام PGS تفاوت معنادار آماری نداشتند(05/0 P> ).

نتیجه گیری: PGS موجب افزایش میزان بارداری، تولد نوزاد زنده و وزن هنگام تولد نوزاد و کاهش میزان سقط، زایمان زودرس و ابتلا به هایپرتانسیون مادر شده است. توصیه می شود به زنان نابارور کاندید انجام ART در صورت وجود سابقه سقط راجعه، سابقه شکست ART، سابقه ناباروری با علت مردانه و اختلال کروموزمی، انجام PGS توصیه شود.

کلید واژه ها: تکنیک کمک باروری، غربالگری ژنتیکی قبل از لانه گزینی، پیامد مادری، آنوپلوئیدی، تحریک تخمدان