طرح 144

طراحی و روانسنجی پرسشنامه  مراقبت بیمار محور در بخش های مراقبت ویژه قلبی

مریم اسماعیلی*، محمد علی چراغی، خاطره سیلانی، شیرین شهبازی

زمینه: مراقبت بیمار محور در ایران مفهوم جدیدی است و یکی از راههای دستیابی به کیفیت در مراقبت محسوب می شود اما ابزاری مناسب بر اساس نقطه نظرات و تجارب پرستاران و بیماران به منظور اندازه گیری این مفهوم موجود نمی باشد. هدف از این مطالعه طراحی و روانسنجی ابزار مراقبت بیمار محور در بخش های مراقبت ویژه قلبی بود.

روش کار: این مطالعه متدولوژی (qualitative descriptive study) در 2 مرحله انجام شد. مرحله اول فاز کیفی و مرور متون جهت توسعه ابزار و مرحله دوم فاز ارزیابی روانسنجی ابزار مراقبت بیمار محور در بخش مراقبت ویژه قلبی(PCC-CCU). تحلیل محتوای ابزار توسط پرستاران ماهر در حوزه مراقبت بیمار محور انجام شد. پایایی ابزار با استفاده از آلفا کرونباخ و ثبات ابزار با  internal consistency reliability ارزیابی شد. از تحلیل عامل اکتشافی جهت تعیین روایی سازه استفاده شد.

یافته ها: ابزار مراقبت بیمار محور در بخش مراقبت ویژه قلبی از نظر روایی و پایایی بررسی شد. تحلیل عامل اکتشافی جهت ارزیابی روایی سازه به کار رفت و منجر به توسعه ابزاری با 28 آیتم و چهار بعد توانمند سازی بیمار و خانواده، درک بیمار، مهرت و خبرگی و احترام به بیمار ساخته شد که این 4 عامل 380/35% واریانس را شامل شدند. آلفا کرونباخ ابزار 0/68بود. آزمون بازآزمون ثبات ابزار را حمایت کرد.

نتیجه گیری: بنابراین محققان و پرستاران بالینی می توانند از این ابزار جهت بررسی کیفیت مراقبت ها و میزان دستیابی به مراقبت بیمار محور استفاده کنند.

کلمات کلیدی: روانسنجی، مراقبت بیمار محور، مراقبت ویژه قلبی