بررسی پیامدهای مراقبت پرستاری از کودک بیمار با زبان و گویش متفاوت: یک مطالعه کیفی
نویسندگان: رضا نگارنده، راضیه بیک میرزا*
زمینه وهدف: امروزه توانایی برقراری ارتباط موثر و کارآمد توسط پرستار با کودک بستری، والدین و خانواده او بیش از پیش مورد توجه است زیرا پرستاری کودکان، مراقبت از کودک، خانواده، توجه به مراحل رشد و تکامل و مراقبت روحی وجسمانی از کودک را در برگرفته است. از طرفی به دلیل مهاجرتهای وسیع و گسترده و روزافزون درتمام دنیا، موضوع برقراری ارتباط کلامی تیم مراقبت و درمان با بیماران درمراقبت سلامت یک چالش جهانی محسوب میشود. لذا شناسایی پیامدهای ناشی از تفاوت زبان پرستاران و بیماران و راهکارهای مدیریت آثار سوء هریک از پیامدها از الزامات اخیر حرفهی پرستاری محسوب میشود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی پیامدهای مراقبت پرستاری از کودک بیمار با زبان و گویش متفاوت از پرستار انجام یافته است.
روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه كيفي به روش تحليل محتواي قراردادي است. تعداد 15پرستار شاغل در بخشهاي كودكان 4 بیمارستان تخصصی کودکان در تهران و درسال 2019 به صورت مبتنی برهدف و باحداكثر تنوع انتخاب شدند. دادهها از طريق مصاحبههای انفرادی، عمیق و نیمه ساختاریافته و بصورت چهره به چهره جمعآوري و همزمان تحليل گرديد.
یافتهها: تحلیل دادهها منجر به استخراج 132 کد اولیه شد که با مرور مکرر کدها و مقایسه تفاوتها و شباهتها به 95 کد تقلیل یافت. این کدها در 34 زیرطبقه و 6 طبقه دستهبندی شدند. درنهایت تم مطالعه "غیرموثر شدن مراقبتهای پرستاری" شناسایی گردید.
نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد عدم تناسب زبان پرستار و کودک بیمار موجب اختلال در ارکان اصلی مراقبت شده و مانند سد محکمی، مانع تحقق و دستیابی به اهداف و ماموریت مهم حرفهی پرستاری میشود. این مساله علیرغم تلاش پرستار درنهایت منجر به غیرموثر شدن مراقبتهای پرستاری میگردد.
واژگان کلیدی: مراقبت پرستاری، پرستاری کودکان، کودک بیمار، زبان و گویش، مطالعه کیفی