طرح 193

بررسی تاثیر آرام سازی به شیوه تجسم هدایت شده بر استرس زنان نابارور کاندید IVF

مریم دامغانیان*، سمیرا نورزایی، شیما حقانی، سهیل رحیمی

مقدمه: ناباروری به عنوان بحران عاطفی زندگی زنان معرفی شده است. زنان نابارور در مقایسه با جمعیت زنان بارور، سطوح بالاتری از احساسات منفی از جمله استرس، افسردگی، اضطراب و .. را تجربه می کنند. با توجه به تاثیر منفی این احساسات به خصوص استرس بر تمام جنبه های زندگی زنان نابارور و پیامدهای درمانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آرامسازی به شیوه تجسم هدایت شده بر استرس زنان نابارور کاندید IVF انجام شده است.

روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی در شهر تهران برروی 60 زن نابارور کاندید IVF (30 نفر گروه مداخله و 30 نفر گروه کنترل) در یک مطب خصوصی انجام شد. افراد گروه مداخله، تمرینات آرامسازی را در قالب 6 جلسه، هفته ای دوبار و هر جلسه 45 دقیقه به صورت پادکست دریافت کردند. زنان گروه کنترل نیز مراقبتهای روتین را دریافت کردند. پرسشنامه استرس ناباروری نیوتن قبل و بلافاصله بعد از اتمام مداخله توسط هردو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 و روشهای آماری توصیفی و تحلیلی صورت گرفت.

یافته ها: براساس یافته ها، نمره استرس ناباروری و ابعاد آن بعد از اتمام مداخله در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش بیشتری یافته بود اما معنادار نبود (05/0<P) اما میانگین تغییر نمره در بعد اجتماعی، بلافاصله بعد از اتمام مداخله در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش چشمگیری یافته بود (04/0=P). همچنین نمره کلی استرس بلافاصله بعد از اتمام مداخله در گروه مداخله (03/0=P) و کنترل (002/0=P) نسبت به قبل از مداخله کاهش چشمگیری یافته بود.

نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی روش آرامسازی به شیوه تجسم هدایت شده بر استرس زنان نابارور در گروه مداخله، از این روش میتوان به عنوان یک روش مکمل در روند درمان ناباروری در کنار سایر مشاوره های پزشکی و روانشناختی جهت کاهش استرس و بهبود پیامدها استفاده نمود.

کلیدواژگان: آرامسازی؛ تجسم هدایت شده؛ ناباروری؛ IVF ؛ استرس