تاثیر مقایسه ­ای کلاس وارونه و کلاس پازل بر استدلال بالینی دانشجویان کارشناسی پرستاری در تفسیر گازهای خون شریانی

فاطمه بهرام نژاد^*، پریسا غلامرضا مهنی، مریم علیزاده، محمود شیری کهنو

مقدمه و هدف: آموزش به دانشجوی پرستاری با استفاده از روش­های یادگیری دانشجو محور و فعال همانند کلاس درس وارونه و کلاس درس پازل منجر به یادگیری عمیق­، ماندگار و دست­یابی به استدلال بالینی شده و دانشجویان برای کار در شرایط دشوار و دلهره ­آور آماده می­شوند. در نتیجه مراقبت موثر و ایمن از بیمار به عمل می ­آید. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مقایسه ­ای کلاس وارونه و کلاس پازل بر استدلال بالینی دانشجویان کارشناسی پرستاری در تفسیر گازهای خون شریانی انجام شد.

روش ﮐﺎر: مطالعه شبه تجربی حاضر در سال98 -1399 به صورت دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون با حجم نمونه 77 نفراجرا شد. نمونه ­های این پژوهش از جامعه ­ی پژوهش و براساس معیارهای ورود و بصورت تصادفی ساده براساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه از روش کلاس درس وارونه و در گروه دوم از روش پازل برای آموزش مبحث گازهای خون شریانی استفاده شد. محتوای آموزش در هر دو گروه یکسان بود. قبل و یک هفته بعد از مداخله پرسشنامه آزمون نکات کلیدی و مشخصات دموگرافیک توسط نمونه ­های پژوهش تکمیل شد. سپس داده ها با کمک نرم افزار  SPSSنسخه 16 و با کمک آزمون آزمون کای اسکوئر، تست دقیق فیشر، t مستقل، من ویتنی وتی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ­ها: نتایج آزمون در مورد مقایسه ی میانگین نمرات استدلال بالینی گروه های کلاس درس پازل و کلاس درس وارونه قبل و بعد از مداخله نشان داد که میانگین این نمرات در کلاس درس وارونه  و کلاس درس پازل به طور معناداری بعد از مداخله افزایش داشته است (0/22(p=. میانگین نمره­ی کل استدلال بالینی قبل از مداخله در گروه کلاس درس پازل نسبت به گروه کلاس درس وارونه بیشتر بود. نتیجه ­ی آزمون من ویتنی نشان دهنده ی آن بود که دو گروه مورد بررسی از نظر میانگین نمره­ی کل استدلال بالینی قبل از مداخله تفاوت معنی­دار آماری داشتند (0/03=P). میانگین نمره­ی کل استدلال بالینی بعد از مداخله در گروه کلاس درس پازل نسبت به گروه کلاس درس وارونه بیشتر بود میانگین(انحراف معیار) گروه پازل 9/53 (1/77)، میانگین(انحراف معیار) گروه وارونه 9/44 (1/95) اما نتیجه ­ی آزمون t مستقل نشان داد که دو گروه مورد بررسی از نظر میانگین نمره­ی کل استدلال بالینی بعد از مداخله تفاوت معنی دار آماری نداشتند.  همچنین یافته های مطالعه نشان داد که میانگین نمره­ی کل استدلال بالینی در هر دو گروه پس از مداخله افزایش یافته است. نتیجه­ ی آزمون ویلکوکسون نشان‌دهنده‌ی آن بود که این افزایش در هر دو گروه از نظر آماری معنی‌دار می باشد (0/001>P).

نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر می­ توان به­ کارگیری رویکرد کلاس درس وارونه و کلاس درس پازل جهت یادگیری استدلال بالینی دانشجویان پرستاری را پیشنهاد داد. با توجه به توسعه روزافزون آموزش پزشکی این دو روش می­ توانند، جایگزین کلاس درس سنتی شوند.

ﮐﻠﻤﺎت ﮐﻠﯿﺪی: کلاس وارونه، کلاس پازل، استدلال بالینی، گازهای خون شریانی، اختلالات اسید و باز، دانشجویان پرستاری