تبیین تجارب بیماران ICU در طی فرایند انتقال به بخش عمومی

نویسندگان: ناهید دهقان نیری، رضا نگارنده، آرپی مانوکیان

چکیده

مقدمه: با توجه به شواهد موجود و نتایج مطالعات مختلف، بیماران هنگام انتقال از ICU به بخش‌های عادی با مشکلات و مسایل متعددی مواجه بوده و تجربه انتقال می تواند برای بیماران مذکور پدیده ای استرس آفرین و تنش زا باشد. علی رغم اینکه برخی از پرسنل بهداشتی درمانی بر این باورند که انتقال بیماران از ICU به بخش یکی از فرایندهای نسبتاً آسان و ساده بیمارستانی می‌باشد، ولیکن مطابق با نتایج تحقیقات، فرایند انتقال به بخش به این سادگی نبوده و اکثر بیماران جهت مواجهه با احساساتی که در حین انتقال از ICU به بخش تجربه می نمایند، از آمادگی لازم برخوردار نیستند. بیش از 20 سال از تشخیص مشکلاتی که بیماران حین انتقال از بخش ICU دارند می گذرد، به طوری که در سال 1987 تشخیص پرستاری استرس جایجایی (Relocation stress) مطرح و در سال 1992 توسط NANDA به عنوان یکی از تشخیص‌های پرستاری تایید گردید . ویژگی‌های اصلی این تشخیص پرستاری عبارتند از: احساس تنهایی، افسردگی، خشم، نگرانی و اضطراب. سایر ویژگی‌های عنوان شده برای تشخیص پرستاری مذکور شامل تغییر در عادات غذا خوردن و خوابیدن، وابستگی، ناامنی و نیاز به دریافت احساس اطمینان بیش از حد است. وجود چنین تشخیصی در لیست تشخیص های پرستاری نشان می دهد که انتقال از بخش ICU مسئله ای مهم است که نباید توسط پرستاران و سایر کادر درمان نادیده انگاشته شود. همچنین تا کنون پژوهشی در رابطه با تجارب بیماران ICU در هنگام انتقال به بخش عمومی در ایران صورت نگرفته است. تحقیق در رابطه با تجارب بیماران ICU در زمان انتقال به بخش منجر به دستیابی پرستاران به بینشی عمیق در زمینه مسایل جسمی و روانی بیماران می گردد. چنین بینش عمیقی می تواند در افزایش دانش پرستاری در حیطه برنامه ریزی و مراقبت پرستاری از این بیماران، اهمیت بسزایی داشته باشد.

روش اجرا: با توجه به نتایج مطالعات موجود، انتقال از ICU به بخش عمومی برای بیماران با تنش‌های بالقوه ای همراه است و اغلب آنان در مواجهه با مرحله انتقال و رخدادها و پیامدهای مربوطه، طیف وسیعی از احساسات را تجربه می‌نمایند. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب زیسته بیماران در طی  فرآیند انتقال به بخش عمومی و دستیابی به درکی عمیق در رابطه با پدیده مذکور صورت گرفته است.

 این تحقیق یک مطالعه کیفی با رویکرد پدیدارشناسی تفسیری است. داده ها با استفاده از مصاحبه های فردی چهره به چهره و نیمه ساختارمند، با 18 مشارکت کننده که بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده بودند، گردآوری گردید. متن مصاحبه ها با استفاده از روش دی کلمن، آلن و تنر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در مجموع سه مضمون اصلی تحت عنوان شوق و آرامش بازگشت، احساسات مبهم و دوگانه و حمد و سپاس پدیدار گردید. مضامین فرعی در رابطه با درون‌مایه شوق و آرامش بازگشت عبارت بودند از بازگشت به حیات، بازگشت به آغوش خانواده و بازگشت به بخش. در رابطه با درون مایه احساسات مبهم و دوگانه دو مضمون فرعی اضطراب جدایی از تجهیزات و   اضطراب جدایی از کارکنان بخش ICU  به دست آمد.

نتیجه گیری: از آنجایی که یکی از مسئولیت های مهم پرستاران کمک به بیماران جهت دستیابی به سلامت جسمی و روانی  پس از ترخیص از ICU می باشد، یافته های این پژوهش می تواند به شناخت نیازهای بیماران حین انتقال به بخش عمومی  کمک نموده و منجر به کاهش شکاف دانش موجود در این زمینه گردد.

کلمات کلیدی: پرستاری، انتقال، مراقبت های ویژه، مطالعات کیفی