بررسی تاثیر جهت قرار گیری سوزن شریانی بر کفایت دیالیز بیماران همودیالیزی با فیستول شریانی وریدی مراجعه کننده به بیمارستان شهید اشرفی اصفهانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سال 1390

نویسندگان: منصوره علی اصغر پور، لاله خسروی، انوشیروان کاظم نژاد

چكيده

مقدمه و هدف: تاثير هم جهت بودن یا غیر هم جهت بودن سوزن شرياني با سوزن وریدی در فيستول هاي شرياني وريدي روي کفایت همودياليز هميشه مسئله اي چالش برانگيز براي پرستاران دياليز بوده است. در اين مطالعه ميانگينkt/v و URR در يك گروه از بيماران همودياليزي با سوزن شرياني هم جهت و خلاف جهت مورد مقايسه قرار گرفت.

روش كار: این پژوهش يك مطالعه کارآزمائی بالینی متقاطع بود. نمونه هاي پژوهش 28 بيمار بزرگسال (4 زن و 24 مرد) همودياليزي مزمن داراي راه دستيابي عروقي از نوع فيستول بودند. نمونه هاي آزمايش خون قبل و بعد در جلسات مياني هر هفته دياليز در ماه اول و دوم جهت محاسبه kt/v و URR گرفته شد. در ماه اول پژوهش سوزن هاي وريدي شرياني هم جهت با وريد و در ماه دوم خلاف جهت وريد زده شدند. نتايج با ازمون تي زوج مورد مقايسه قرار گرفت.

نتايج: مقايسه kt/v واحدهاي تحقيق طبق آزمون آماري تي زوج (0/938P= ) وURR  واحدهاي پژوهش طبق آزمون آماري تي زوج (0/701P= ) دلالت بر اين داشت كه بكارگيري هر دو شيوه قرار گيري سوزن شرياني (هم جهت و يا خلاف جهت با سوزن وريدي) تفاوت بسيار ناچيزي در كفايت دياليز بيماران دارد. پرستاران شاغل در بخش هاي همودياليز با توجه به وضعيت راه دستيابي عروقي بيمار مي توانند هر دو شيوه را انتخاب كنند. 

كلمات كليدي: كفايت دياليز، سوزن وريدي شرياني، Kt/v، URR