طراحي، به کارگيري و بررسي اثربخشي آموزش مشارکتي توسط تيم هاي يادگيري باليني

نویسندگان: ميترا ذوالفقاري، معصومه ذاکري مقدم، معصومه ايماني پور، فاطمه بهرام نژاد

چکیده:

مقدمه: يكي از مهم ترين راههاي ارائه خدمات سلامت مطلوب، تربيت (آموزش) پرستاران آزموده و شايسته است. آموزش ها ی بالینی داراي اثربخشي لازم نيستند، لذا نياز به تحول در برنامه ريزي هاي آموزشي براي آماده كردن پرستاران جهت انجام مهارت هاي باليني در بخش هاي ويژه بايد بيشتر مد نظر قرارگيرد.

روش کار: اين پژوهش با روش اقدام پژوهي به شيوه مشارکت گروهي به منظور طراحي، به کارگيري و بررسي اثربخشي آموزش مشارکتي توسط تيم هاي يادگيري باليني در سال 1391 در دانشکده پرستاری و مامائی تهران و برای دانشجویان کارشناسی ارشد مراقبت ویژه دوره چهارم انجام شده است. جهت جمع آوری داده ها، از فرم های نظرسنجی، تکنیک گروه اسمی و مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد.

یافته ها: در مصاحبه با دانشجویان پرستاری دو تم اصلی«عوامل فردی» و «محیطی» ظاهر شد که هریک دارای زیرتمهایی نیز بودند. در مصاحبه با سرپرستاران دو تم اصلی«شکاف بخش و دانشکده»، «عدم وجود ارتباط حرفه» و در مصاحبه با پزشکان مقیم بخش‌های ویژه تم اصلی «عدم وجود شرح وظایف ظاهر» شد.

نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه، می‌توان چنین نتیجه گیری کرد، برای تغییر برنامه کارآموزی دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری و بهبود کیفیت آموزش لازم است، قبل از آن راهکارهایی جهت مشکلاتی که از دیرباز در آموزش این دانشجویان بوده است را مرتفع کرد و پس از آن برنامه کارآموزی را تغییر داد.

کلمات کلیدی: آموزش مشارکتي، دانشجوی پرستاری، اقدام پژوهی، تيم هاي يادگيري باليني