چالشهای اجرایی شدن تجویز دارو در پرستاری ایران
کوروش جودکی*، ناهید دهقان نیری
زمینه و هدف: با توجه به اینکه تجویز دارو توسط پرستاران مزیتهای زیادی برای نظامهای بهداشت و درمان دارد در بسیاری از کشورهای دنیا به پرستاران حق تجویز دارو داده میشود. در کشور ایران حقوق پرستاران در تجویز دارو به خوبی روشن نشده است و پرستاران با چالشهای زیادی در تجویز دارو مواجه هستند. هدف از این پژوهش تببین چالشهای اجرایی تجویز دارو توسط پرستار بر مبنای تجارب پرستاران در ایران است.
روش کار: از رویکرد تحقیق کیفی و روششناسی تحلیل محتوا کیفی به روش قرادادی جهت پاسخ به سوال پژوهش استفاده شد. تعداد 13 پرستار شاغل در بخشهای درمانی بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونهگیری هدفمند در مطالعه شرکت داشتند. روش جمعآوری دادهها مصاحبههای غیرحضوری و با استفاده از یک ابزار نیمه ساختاریافته انجام شد. تحلیل دادهها با استفاده از مدل پیشنهادی گرانهایم و لاندمن همزمان با جمعآوری دادهها انجام شد.
یافتهها: نتایج پژوهش در یک درونمایه، چهار طبقه و ده زیرطبقه خلاصه شدند. درونمایه دادهها، چالشهای اجرایی تجویز پرستاران بود که چهار طبقه اصلی، ساختار چالشزا، موانع مرتبط با کارکنان حرفهای، گسست بین حرفهای و نگرش جامعه را شامل میشد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش چالشها و موانع تجویز دارو توسط پرستاران را در عمل و اجرا شناسایی و تبیین کرده است. شناسایی این چالشها و موانع، شواهد لازم را برای مدیران بهداشتی و درمانی فراهم میکند و کمک میکند تا با حذف و تعدیل چالشها، تجویز دارو توسط پرستاران در ایران تسهیل شود. همچنین حذف شدن چالشهای شناسایی شده به پرستاران کمک میکند تا عملکرد بهتری در نقش جدید خود که تجویز دارو میباشد، داشته باشند.
کلیدواژهها: تجویز پرستار، پرستار، مطالعه کیفی، ایران