بررسی دلایل صلاحیت بالینی ناکافی در دانش آموختگان پرستاری

نویسندگان: پروین محمودی^*، رضا نگارنده

مقدمه و هدف: مطالعات صورت گرفته حاکی از آن است که پرستاران تازه فارغ التحصیل شده، صلاحیت بالینی کافی جهت مراقبت از بیماران را ندارند. صلاحیت بالینی ناکافی پرستاران تازه فارغ التحصیل شده موجب می شود تا اعتماد به نفس، توانایی و شایستگی ارائه مراقبت های باکیفیت و اثربخش را نداشته باشند. لذا پیامدهای این نوع مراقبت، سلامت بیماران را تهدید کرده و رضایت آنها جلب نخواهد شد. بنابراین این مطالعه با هدف، تبیین دلایل شایستگی ناکافی پرستاران تازه فارغ التحصیل شده، انجام شده است.

مواد و روشها: مطالعه ی حاضر، یک مطالعه کیفی است. مشارکت کنندگان در این مطالعه 30 نفر بودند که از میان دانشجویان، دانش آموختگان، مربیان، مدیران آموزش پرستاری (اعضای هیئت علمی)، پرستاران بالینی، مدیران خدمات پرستاری (مترون­ها، سوپروایزرها و سرپرستارها) و متولیان سیاست گذاری (معاونین آموزشی دانشکده های پرستاری و مامایی) به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته جمع آوری شد. جمع آموری اطلاعات تا اشباع داده ها ادامه یافت. آنالیز داده ها به روش تحلیل محتوی کیفی در نرم افزار MAXQDA 10و انجام شد.

یافته ها: سه طبقه ی اصلی به ترتیب اهمیت ساز و کار ناکارآمد جذب دانشجو، آموزش غیرموثر و چشم انداز تیره حرفه پرستاری به عنوان دلایل صلاحیت بالینی ناکافی در دانش آموختگان پرستاری استخراج شد.

نتیجه گیری: تربیت پرستاران واجد صلاحیت بالینی یک فرایند پویا است که مستلزم انتخاب افراد درست ، آموزش اصولی و موثر آنها، تامین آموزش ضمن خدمت کارا و انگیزه ی لازم برای ارتقاء حرفه ای در محیط کار است.

کلید واژه ها: صلاحیت بالینی، پرستاری، دانش آموخته، مطالعه کیفی