طراحي و روانسنجي ابزار بومی خودکارآمدی جنسی زنان

نویسندگان: ، راضیه معصومی*، فرزانه دستاران

زمینه و هدف: لازمه سنجش خودکارآمدی جنسی زنان در اختیار داشتن ابزاری روا، پایا و کارآمد می باشد. از آنجا که مروری بر متون نشان می دهد ابزاری با قابلیت تناسب فرهنگی-اجتماعی در این زمینه وجود ندارد لذا هدف از این پژوهش طراحی و روانسنجی ابزار بومی خودکارآمدی جنسی زنان بود.

روش بررسی: اين مطالعه روش شناسی در دو فاز انجام شد. در فاز اول طراحی گویه ها با رویکرد قیاسی-استقرایی و بر اساس یافته های بدست آمده از مرور متون بومی سلامت جنسی زنان و مصاحبه با متخصصین انجام شد. در فاز دوم، روانسنجي با استفاده از روايي صوري، محتوا ، سازه و ملاکی بررسی شد. پایایی ابزار به روش همسانی درونی و آزمون-باز آزمون ارزیابی شد.

یافته ها: شاخص و نسبت روایی محتوا (CVI و CVR) به ترتیب 0/92و0/84 به دست آمد. روایی صوری توسط کاربران پرسشنامه مطلوب ارزیابی شد. روایی سازه به روش تحلیل عاملی اکتشافی منجر به شناسایی چهار عامل گردید که جمعاً 66/8۶ درصد از واریانس را تبیین نمودند. روایی همگرا نشان دهنده ضرایب همبستگی (0/373 تا 0/492) بین نمره کل و ابعاد ابزار با پرسشنامه خودکارآمدی عمومی بود. همسانی درونی ابزار با شاخص آلفای کرونباخ (0/94) و پایایی ابزار به روش آزمون-بازآزمون (0/001P< و 0/95r=) نشان دهنده سطح مطلوب بود.

نتیجه گیری: بررسی ویژگی های روانسنجی ابزار نشان دهنده روایی و پایایی مطلوب است. لذا استفاده از این پرسشنامه جهت بررسی خودکارآمدی جنسی زنان ایرانی در مطالعات آتی پیشنهاد می گردد.

واژه های کلیدی: خودکارآمدی جنسی، زنان، پرسشنامه، روایی، پایایی